Last one: India en Chiang Mai (Noord Thailand)
Blijf op de hoogte en volg Kelly
16 September 2014 | Thailand, Chiang Mai
Maar we zijn dus eerst op 16 juli naar India vertrokken. 'S avonds laat aangekomen in Chennai raadde Brad (een Amerikaan die we al waren tegengekomen op het vliegveld in Bangkok) ons aan niet met de taxi te gaan omdat deze ons zouden oplichten, maar met de locale trein. we konden met hem mee reizen. In films zie je mensen op het dak zitten, dit was nog net niet het geval maar verder was het een echte Indiase trein, vol drukte, starende mensen, mannen en vrouwen gedeeltes, bedelaars en stank. Toen we uit de trein stapten werd het al snel duidelijk dat we ons in één van de grootste steden van India bevonden doordat niemand aan wie we het vroegen ons hotel kende. Midden in de nacht hebben we ons toen een weg gebaand door het afval, de mensen, de hordes auto's en het getoeter, de zwervers en de koeien, totdat we ons hotel hadden gevonden met behulp van wat rikshawdrivers, de politie en een local met GPS. Brad konden we natuurlijk niet weer in zijn eentje de straat op sturen, dus is hij bij ons in het hotel gebleven.
De volgende ochtend zijn we met met zijn drieën op pad gegaan voor onze treintickets, hebben we een wandeling gemaakt over het mooie Chennai beach (het tweede grootste strand ter wereld, na Miami beach werd ons keer op keer trots door de Indiërs verteld) hebben we kennis gemaakt met het heerlijke Indiase voedsel, en hebben we tot laat door de warme, drukke straten gelopen.
Op 18 juli zijn Els en ik aan onze 24 uur durende treinreis (één trein) naar Goa begonnen. Doordat we niet al te luxe tickets hadden geboekt (ongeveer €5,-), zaten we in een deel (non AC, 2nd class). We hadden gezellige gesprekken met locals, zagen dat het voor Indiers is heel normaal is in en uit de trein te stappen op het moment dat de trein nog rijdt en gedurende een groot deel van de rit liepen er drukke verkopers door de gangpaden die riepen wat zij verkochten; "Chai, chai, chai!" (thee), "Samosaaa, Samosaaa! (gefrituurde aardappel snack) of byriani, masala dosa, etc. Dus ookal waren onze meegebrachte appels aangevreten door een muis, zijn we in ieder geval niet verhongerd!
'S avonds rond een uur of half 10 begonnen mensen hun bedden uit te klappen, totdat iedereen rond middernacht probeerden te slapen. 'S ochtends half 7 begonnen de verkopers met hun ochtendronde door de trein en op de perrons door de ramen, waardoor doorslapen er niet bepaald in zat voor mij (Els is hier beter in). Tegen negenen reden we door een bos in de bergen, door de mist reden we langzaam over het spoor om geen dieren aan te rijden. Maar kennelijk was het spoor ook een wandelroute voor vele mensen die kletsnat door de regen liepen en het geweldig vonden als de trein langs kwam. Niet alleen werd er gejoeld door de mensen langs het spoor maar ook door de mensen in de trein wanneer we door de tunnels reden en de reusachtige Dudhsager waterfalls passeerden. Rond één uur 's middags kwamen we dan eindelijk aan in Goa.
De eerste drie dagen verbleven we in Anjuna beach, daarna hebben we ons naar Arambol verplaatst. In het hoogseizoen is Goa vast een van de meest gave plaatsen in India, met ontelbaar grote feesten, muziek en gezelligheid. In het regenseizoen, nu dus, was er niks. Niks en regen. Winkels en restaurants waren gesloten en in Arambol was het zelfs moeilijk om tussen de honderden guesthouses een guesthouse te vinden dat open was. Toch hebben we ons vermaakt omdat het gebied met de vele stranden erg mooi is, de verkoopsters maar al te graag enkelbandjes aan je slijten, de rijst als verassing ook rode mieren kan bevatten, je beste vriendjes kunt maken met de vele zwerfhonden, Els in haar bed ook een nest rode mieren vond én we hebben geleerd dat je de moesson in India erg serieus moet nemen. Begint het te miezeren, berg je dan maar want binnen tien seconden hoost het van de lucht! Op onze laatste dag in Arambol heeft Elkin, die Els al kende vanuit Nederland, zich bij ons aangesloten. Super gezellig natuurlijk. We zijn dus met zijn drieën verder gereisd.
Van Goa reden we in acht uur met de trein naar het vredige Hampi. Een plaats tussen de ruines van de oude stad Vijaynagar en die nu wordt beschouwd als UNESCO cultureel erfgoed. Buiten dat we deze ruïnes en oude tempel hebben bezocht hebben Elkin, de Duitse Markus en ik de tempelolifant Lakshmi gewassen in het heilige water van de rivier. Super leuk en ze vond het heerlijk. Na het wassen heeft ze ons gezegend en daarna is ze terug gegaan naar de Hindoeïstische Virupaksha tempel waar ze gedurende de dag bezoekers zegent.
Vanuit Hampi zijn we met de sleeperbus (een bus vol met echte bedden) naar Mumbai gereisd. Daar hebben we oa de Indiase hit 'Kick' bezocht in de bioscoop. Vol Bollywood en voorafgaand aan de film werd het volkslied gedraaid waarbij iedereen ging staan. Tijdens de film gingen de vrouwen, maar ook de mannen in de zaal, volledig uit hun dak wanneer de hoofdrolspeler en tevens superheld in beeld kwam. Prachtig.
Van Mumbai besloten met de trein naar Varanasi te gaan. De rit zou eigenlijk 30 uur duren maar door grote wateroverlast hebben we 41 uur(!!) in de trein gezeten. Op 1 augustus om 6 uur in de morgen kwamen we dan ook totaal brak aan in het pelgrimsoord Varanasi. In Varenasi vinden overal op straat rituelen plaats en het is er gigantisch druk. Auto's, (fiets)rikshaws, normale fietsers, wandelaars, brommers, koeien, geiten, varkens, honden, waterbuffels, katten, alles tegelijk op straat. Op de ghats (de trappen langs de heilige Ganges rivier) gebeurt van alles. Mensen nemen er een bad, gekleurde kleding en doeken worden gewassen, overgebleven lichaamsdelen van overledenen worden er na verbranding in de Ganges gegooid, kinderen spelen in de rivier, er worden offers gebracht en rituelen uitgevoerd. Iedere dag, iedere seconde. De dag dat wij in Varanasi aankwamen vond het cobra festival plaats, op verschillende plaatsen in de stad waren dus echte slangenbezweerders (ik dacht altijd dat dit verzonnen was, maar nee het gebeurt echt!) Daarnaast was het de maand van het Shiva linga festival, waardoor er ontelbaar, in oranje geklede pelgrims met versierde stokken en kannen waarin zij wat water uit de Ganges meenemen. In Varanasi hebben we dus erg veel bekeken maar één van de dingen die mij is bijgebleven was ons bezoek aan de oude Vishwanath tempel. De mensen daarbinnen waren zo intens en toegewijd met hun rituelen bezig dat de sfeer er erg apart was, en dat was alleen nog maar in de zijvleugels. In het centrum van de tempel mochten wij niet naar binnen.
Agra was onze volgende stop. De treinrit daar naartoe was vreemd door de formulieren die ondertekend moesten worden en waarin wij verklaarden niks met vreemden te maken te krijgen zodat we niet zouden worden gedrogeerd en beroofd. Verder werden de locals, die door ruimtegebrek op kranten in het gangpad sliepen, ruw weggeschopt door handhavers die er in andere treinen niet waren. Raar.
In Agra heb ik eindelijk de adembenemend mooie Taj Mahal kunnen bewonderen. Nu stond ik daar dan echt, met zonsopgang, naar het grote gebouw te kijken dat ik al vanaf vroeger wilde zien. Gaaf!
Van Agra reden we naar Jaipur. Jaipur ziet er een beetje uit als een Arabische sprookjeswereld door de roze stenen muren en gebouwen die ruim een eeuw geleden dienden als warm welkom voor de prins van Wales en koningin Vitoria.
De één na laatste stad die we bezochten was Pushkar, midden in de woestijn. In pushkar zelf merk je dit eigenlijk alleen aan de warmte en de vele kamelen. Net als in Varanasi heeft de stad verschillende heilige ghats waar iedere dag meerdere rituelen plaats vinden om de goden offers te brengen. Elkin is eerder dan ons naar Delhi gereisd, maar Els en ik hebben de kans gekregen Aloo Baba te ontmoeten, die vlakbij de vredige (Shanthi Shanthi) Shiva tempel leeft. Aloo Baba is een baba (Indiase goeroe) die al meer dan twintig jaar alleen aardappelen (aloo) eet om zo zijn toewijding aan God te tonen en tot verlichting te komen. Verder zijn we die laatste avond met een paar locals op stap gegaan, het was leuk om te zien hoe zij hun avond doorbrengen en waar zij uit eten gaan. Omdat Pushkar één van de vele heilige steden van India is, is het verboden hier alcohol te nuttigen. Wel weet iedereen waar het bier net buiten de stad gevonden kan worden.
De laatste dagen in India hebben we doorgebracht in Delhi, waar we terecht kwamen in de Indiase Independence day en de vijfdaagse viering daar omheen. Aan de ene kant erg leuk aan de andere kant onhandig omdat de meeste bezienswaardigheden, winkels en restaurants gesloten waren. Maar ach, we hebben ons wel vermaakt.
Op 16 augustus was het tijd om afscheid te nemen van het indrukwekkende India. Door de grote armoede, de viezigheid en vele toeristen scams is het soms lastig en vermoeiend hier te reizen, daarnaast is het ook zeker een prachtig land waar veel te ondekken valt vol lieve mensen! In Thailand reden we op 17 augustus met de nachtbus van Bangkok naar Chiang Mai. Chiang Mai staat bekend om haar jungle trekking en kookcursussen. Beiden hebben we dan ook gedaan :) Met de tweedaagse jungletrek de hadden we een super leuke groep met wie we naderhand nog zijn uitgegaan en met de Duitse Zara hebben we ook de drie dagen daarop nog doorgebracht. Totdat het voor Els en mij tijd was om dan echt naar huis te gaan...
Na 8,5 maanden hebben wij op 26 augustus onze spullen gepakt en kwamen wij op 27 augustus vroeg aan op Schiphol. We werden warm onthaald door vele mensen en een groot spandoek. Super leuk, iedereen die daar was! Ik (we) heb echt een onwijs gave tijd achter de rug, ik heb nog steeds heimwee en zal dat ook nog wel even houden. Wel weet ik zeker dat ik de komende jaren nog veel meer zal gaan reizen naar Nepal, Mongolië, Tibet, Nieuw-Zeeland, Japan, Peru, China of IJsland....alles is mogelijk. Alle lezers bedankt voor het meelezen met ons prachtige avontuur. Aan dit avontuur is een eind gekomen maar ik weet zeker dat er nog vele avonturen zullen volgen! :)
-
16 September 2014 - 22:02
Monique Helfrich:
Wow Kel.... het is dat ik weet dat je heelhuids terug bent gekomen anders ging ik me nu vreselijk zorgen zitten maken ;)
Het vieze vuile volle India trekt mij helemaal niet maar als ik jouw belevenissen zo lees, moet het ook prachtig zijn om die totaal andere cultuur zelf te beleven. Ik hoef er nog niet zelf heen maar kom graag de foto's ervan bekijken. Jij voor de Taj Mahal wordt vast een vergroting voor aan de muur.
En wat een reisplannen heb je zeg! Had jij soms dat winnende lot bij Appie gekocht? haha
groetjes,
monique -
17 September 2014 - 08:12
Inge:
Wat hebben jullie veel meegemaakt en gezien, heel veel indrukken op gedaan en spannende momenten meegemaakt!
Echt super goed gedaan en deze reis vergeet je nooit meer, maar eerlijk is eerlijk, Ik als mama ben blij dat je weer veilig thuis bent ;-)
Mooi verhaal opgeschreven Kel!!!! Dikke kus XXX Pap( die ook superblij is dat is alles is goed gegaan!!) en Mam -
17 September 2014 - 08:12
Inge:
Wat hebben jullie veel meegemaakt en gezien, heel veel indrukken op gedaan en spannende momenten meegemaakt!
Echt super goed gedaan en deze reis vergeet je nooit meer, maar eerlijk is eerlijk, Ik als mama ben blij dat je weer veilig thuis bent ;-)
Mooi verhaal opgeschreven Kel!!!! Dikke kus XXX Pap( die ook superblij is dat is alles is goed gegaan!!) en Mam -
17 September 2014 - 19:54
Jannie:
Dank ...Kel voor je mooie verslag(en) Heerlijk om op deze manier te mogen mee reizen!
Prachtig wat jullie hebben gedaan. En dan weten we nóg bijna niks denk ik, van jullie belevenissen!!!;-)
Ook ik ben blij dat jullie inmiddels veilig terug zijn!
Vind het geweldig wat jullie hebben gedaan, ben erg trots op jullie!!
Nu weer je draai vinden in het uberrrsaaie Nederland!
Alhoewel.... het tomaten gooien afgelopen weekend .......!!
Ben benieuwd hoeveel reizen je nog gaat maken Kel!!
Dikke kus XX Jannie.
-
28 September 2014 - 14:49
Ria Notenboom:
Hoi Kelly, met veel plezier jullie reisverslagen gelezen en foto's bekeken. Wat een avonturen en ongelooflijk
mooie herinneringen.
Wel fijn dat jullie weer veilig thuis zijn.
Groetjes Tante Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley