Melbourne, Tasmanie en Adealaide
Blijf op de hoogte en volg Kelly
05 Februari 2014 | Australië, Adelaide
Hi allemaal,
Hartstikke bedankt voor alle reacties op het vorige verslag, leuk! In dit tweede verslag zal ik beschrijven hoe we van Sydney naar Melbourne, Tasmanie en Adelaide zijn gereisd. Ja... het is al een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven dus ik begin helemaal bij 8 januari...
We zijn toen in Sydney op de trein gestapt naar Melbourne. Omdat er aan het spoor werd gewerkt hebben we eerst 8 uur in de trein gezeten en zijn we daarna nog 4 uur verder gereisd met de bus. In Melbourne aangekomen hebben we een hostel opgezocht waar we een week zijn verbleven. Melbourne is een heel andere soort stad dan Sydney, waar Sydney erg groot, druk bevolkt en gehaast is, is melbourne wat relaxter. Het heeft een groot en gezellig stadsplein waar vaak evenementen plaats vinden, in de buitenwijken zijn veel kleinere straatjes te vinden waar je door te verdwalen op de leukste plekken komt, er rijden trams, er leven veel verschillende culturen door elkaar en door de vele straatartiesten is er altijd wel wat te zien.
De week in Melbourne hebben we goed gevuld, we hebben de stad verkend, zijn bij het African festival geweest op Federation square, hebben rondgekeken bij de Australia Open, zijn naar St. Kilda geweest waar we op het strand hebben gelegen en pinguins hebben gespot, we zijn naar het grootste casino van Australie geweest, uitgegaan, naar het Moving Images museum geweest, hebben op terrasjes gezeten, etc.
Op 16 januari hebben we onze backpacks gepakt en zijn we naarTasmanie gevlogen. Wat een super mooi stukje Australie is dat! Toen we uit Melbourne vertrokken was het er zo'n 43 graden en veel te warm (de wind voelde aan als een hete fohn), in Tasmanie was het een stuk koeler en is het snacht's zelfs koud. Om door Tasmanie te reizen hebben we een van gehuurd. Zo zijn we vanuit Hobart een heel rondje gereden langs verschillende steden, stranden en nationaal parken. In Australie rijden ze links, dus ook wij moesten hier aan geloven. Gelukkig ging dit helemaal goed en is het links rijden eigenlijk gewoon heel makkelijk. Verder hebben we het tot nu toe wel voor elkaar gekregen overal te verdwalen: in Melbourne city, in het Narawntapu nationaal park, in Launceston en zelfs in het casino, maar met onze van kwamen we overal, zelfs zonder kaart of navigatie :) Doordat we in de van konden slapen, hadden we de mogelijkheid iedere avond weer een mooie locatie te zoeken om te kamperen. Zo hebben we een aantal keer bij het strand gestaan, aan een meer en bij een visfabriek aan zee (waar we 's avonds opnieuw op pinguinjacht gingen en er weer veel vonden!) maar soms natuurlijk ook op een camping zodat we konden douchen wanneer we geen openbare douches waren tegengekomen.
In Tasmanie hebben we ook een Tasmanian devil park bezocht. Deze diertjes leven alleen nog in Tasmanie omdat ze in Australie zijn opgegeten door de Dingo's. Jammer genoeg worden ze in Tasmanie op dit moment bedreigd door een soort kanker dat alleen overdraagbaar is van devil op devil en waar ze altijd aan overleiden. Vandaar dit park dat ervoor zorgt dat verschillende populaties van elkaar gescheiden worden en waardoor ze hopenlijk blijven voortbestaan. In het park vroeg een dierenverzorger of Els en ik hem wilde helpen met het voeren van de kangoeroes. Dit wilden we natuurlijk wel! De hele kudde kangaroes kwam snel aangesprongen, en duwden elkaar aan de kant om het biks uit onze handen te eten.
Vanuit Tasmanie zijn we weer terug naar Melbourne gevlogen waar we nog vier dagen zijn verbleven in een super gezellig hostel (met een heerlijk ontbijt): the Nunnery. Op de 26e was het Australia day (nationale feestdag) en dit hebben we goed gevierd door met nog een aantal mensen uit het hostel door naar de optocht te gaan en daarna naar de haven waar we hebben rondgelopen tussen de koninginnendagachtige activiteiten, drankjes hebben gedronken op het terras en het vuurwerk hebben bekeken.
29 februari hebben we een nieuwe van opgehaald waarmee we in zes dagen via de Great Ocean Road naar Adelaide zijn gereden. Onderweg zijn we langs verschillende mooie stranden en The Twelve Apostles gereden. Op een gegeven moment reden we op een weg waar we ineens een uber schattige koala in een boom zagen. We stapten uit en zagen er nog een tot we een raar geluid uit de bosjes hoorden komen. Het leek op het geluid van een motor gekruisd met een wild zwijn dus we gingen voorzichtig kijken. Opeens kwam er nog een slome, norse koala tevoorschijn die al even sloom een boom in klom. Echt niet dat we dit geluid bij dit beest verwachtten! Toen we goed keken zagen we nog veel meer koala's, zelfs een paar kleintjes, wat een beesten, ze zijn echt leuk.
De een na laatste avond kwamen we perongeluk op een caravanpark terecht waar we in eerste instantie niet wilden zijn. Het was er verlaten en de eigenaar vroeg: willen jullie betalen? Nee, nou dan hoeft dat niet. Hij leidde ons naar zijn park en we mochten de van neerzetten waar we maar wilden, zelfs op het pad of voor zijn deur...wat we maar wilde het maakte niet uit...we parkeerden maar gewoon netjes in het gras. De man, Simon bleek zijn naam, vroeg ons binnen te komen, gaf ons een biertje, we mochten zijn keuken gebruiken, hebben de hele avond muziek uit de jaren 50, 60, 70 en 80 geluisterd, hebben zijn 49e verjaardag gevierd, oude foto's bekeken en nog meer biertjes gedronken. De volgende dag mochten we zijn keuken opnieuw gebruiken en heeft hij ons rondgeleid over zijn park. Rond 14.00u zijn we richting The Grampions gereden, maar ik hoop dat er snel weer iemand op zijn park in the middle of nowhere komt zodat hij weer wat gezelligheid heeft.
Aan het eind van de middag kwamen we aan bij het Gramipions National park waar we de volgende dag in 45 graden naar de top zijn gewandeld. Vanuit Melbourne hebben we de bliksem gezien die hier is ingeslgen en waardoor nu een groot deel van the Grampions NP is afgebrand. We vonden het al zo rustig in het dorp Halls Gap, waar we hadden overnacht, maar dit kwam doordat iedereen een paar weken geleden was geevacueerd.
Op dit moment verblijven we in Glenelg, een badplaats vlakbij Adelaide en vanmorgen is het ons gelukt een relocation car te horen voor aankomende vrijdag. Diit is een auto die terug gebracht moet worden naar Perth waardoor wij hem super goedkoop kunnen huren. In plaats van een van hebben we nu eindelijk een 4x4, mogen we eindelijk off road! (of we dat nog niet deden...).
Verder zijn we van plan werk te zoeken. Omdat we vrijdag naar Perth reizen zullen we waarschijnlijk iets proberen te vinden in die omgeving. Ik hoop dat het lukt!
Hartstikke bedankt voor alle reacties op het vorige verslag, leuk! In dit tweede verslag zal ik beschrijven hoe we van Sydney naar Melbourne, Tasmanie en Adelaide zijn gereisd. Ja... het is al een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven dus ik begin helemaal bij 8 januari...
We zijn toen in Sydney op de trein gestapt naar Melbourne. Omdat er aan het spoor werd gewerkt hebben we eerst 8 uur in de trein gezeten en zijn we daarna nog 4 uur verder gereisd met de bus. In Melbourne aangekomen hebben we een hostel opgezocht waar we een week zijn verbleven. Melbourne is een heel andere soort stad dan Sydney, waar Sydney erg groot, druk bevolkt en gehaast is, is melbourne wat relaxter. Het heeft een groot en gezellig stadsplein waar vaak evenementen plaats vinden, in de buitenwijken zijn veel kleinere straatjes te vinden waar je door te verdwalen op de leukste plekken komt, er rijden trams, er leven veel verschillende culturen door elkaar en door de vele straatartiesten is er altijd wel wat te zien.
De week in Melbourne hebben we goed gevuld, we hebben de stad verkend, zijn bij het African festival geweest op Federation square, hebben rondgekeken bij de Australia Open, zijn naar St. Kilda geweest waar we op het strand hebben gelegen en pinguins hebben gespot, we zijn naar het grootste casino van Australie geweest, uitgegaan, naar het Moving Images museum geweest, hebben op terrasjes gezeten, etc.
Op 16 januari hebben we onze backpacks gepakt en zijn we naarTasmanie gevlogen. Wat een super mooi stukje Australie is dat! Toen we uit Melbourne vertrokken was het er zo'n 43 graden en veel te warm (de wind voelde aan als een hete fohn), in Tasmanie was het een stuk koeler en is het snacht's zelfs koud. Om door Tasmanie te reizen hebben we een van gehuurd. Zo zijn we vanuit Hobart een heel rondje gereden langs verschillende steden, stranden en nationaal parken. In Australie rijden ze links, dus ook wij moesten hier aan geloven. Gelukkig ging dit helemaal goed en is het links rijden eigenlijk gewoon heel makkelijk. Verder hebben we het tot nu toe wel voor elkaar gekregen overal te verdwalen: in Melbourne city, in het Narawntapu nationaal park, in Launceston en zelfs in het casino, maar met onze van kwamen we overal, zelfs zonder kaart of navigatie :) Doordat we in de van konden slapen, hadden we de mogelijkheid iedere avond weer een mooie locatie te zoeken om te kamperen. Zo hebben we een aantal keer bij het strand gestaan, aan een meer en bij een visfabriek aan zee (waar we 's avonds opnieuw op pinguinjacht gingen en er weer veel vonden!) maar soms natuurlijk ook op een camping zodat we konden douchen wanneer we geen openbare douches waren tegengekomen.
In Tasmanie hebben we ook een Tasmanian devil park bezocht. Deze diertjes leven alleen nog in Tasmanie omdat ze in Australie zijn opgegeten door de Dingo's. Jammer genoeg worden ze in Tasmanie op dit moment bedreigd door een soort kanker dat alleen overdraagbaar is van devil op devil en waar ze altijd aan overleiden. Vandaar dit park dat ervoor zorgt dat verschillende populaties van elkaar gescheiden worden en waardoor ze hopenlijk blijven voortbestaan. In het park vroeg een dierenverzorger of Els en ik hem wilde helpen met het voeren van de kangoeroes. Dit wilden we natuurlijk wel! De hele kudde kangaroes kwam snel aangesprongen, en duwden elkaar aan de kant om het biks uit onze handen te eten.
Vanuit Tasmanie zijn we weer terug naar Melbourne gevlogen waar we nog vier dagen zijn verbleven in een super gezellig hostel (met een heerlijk ontbijt): the Nunnery. Op de 26e was het Australia day (nationale feestdag) en dit hebben we goed gevierd door met nog een aantal mensen uit het hostel door naar de optocht te gaan en daarna naar de haven waar we hebben rondgelopen tussen de koninginnendagachtige activiteiten, drankjes hebben gedronken op het terras en het vuurwerk hebben bekeken.
29 februari hebben we een nieuwe van opgehaald waarmee we in zes dagen via de Great Ocean Road naar Adelaide zijn gereden. Onderweg zijn we langs verschillende mooie stranden en The Twelve Apostles gereden. Op een gegeven moment reden we op een weg waar we ineens een uber schattige koala in een boom zagen. We stapten uit en zagen er nog een tot we een raar geluid uit de bosjes hoorden komen. Het leek op het geluid van een motor gekruisd met een wild zwijn dus we gingen voorzichtig kijken. Opeens kwam er nog een slome, norse koala tevoorschijn die al even sloom een boom in klom. Echt niet dat we dit geluid bij dit beest verwachtten! Toen we goed keken zagen we nog veel meer koala's, zelfs een paar kleintjes, wat een beesten, ze zijn echt leuk.
De een na laatste avond kwamen we perongeluk op een caravanpark terecht waar we in eerste instantie niet wilden zijn. Het was er verlaten en de eigenaar vroeg: willen jullie betalen? Nee, nou dan hoeft dat niet. Hij leidde ons naar zijn park en we mochten de van neerzetten waar we maar wilden, zelfs op het pad of voor zijn deur...wat we maar wilde het maakte niet uit...we parkeerden maar gewoon netjes in het gras. De man, Simon bleek zijn naam, vroeg ons binnen te komen, gaf ons een biertje, we mochten zijn keuken gebruiken, hebben de hele avond muziek uit de jaren 50, 60, 70 en 80 geluisterd, hebben zijn 49e verjaardag gevierd, oude foto's bekeken en nog meer biertjes gedronken. De volgende dag mochten we zijn keuken opnieuw gebruiken en heeft hij ons rondgeleid over zijn park. Rond 14.00u zijn we richting The Grampions gereden, maar ik hoop dat er snel weer iemand op zijn park in the middle of nowhere komt zodat hij weer wat gezelligheid heeft.
Aan het eind van de middag kwamen we aan bij het Gramipions National park waar we de volgende dag in 45 graden naar de top zijn gewandeld. Vanuit Melbourne hebben we de bliksem gezien die hier is ingeslgen en waardoor nu een groot deel van the Grampions NP is afgebrand. We vonden het al zo rustig in het dorp Halls Gap, waar we hadden overnacht, maar dit kwam doordat iedereen een paar weken geleden was geevacueerd.
Op dit moment verblijven we in Glenelg, een badplaats vlakbij Adelaide en vanmorgen is het ons gelukt een relocation car te horen voor aankomende vrijdag. Diit is een auto die terug gebracht moet worden naar Perth waardoor wij hem super goedkoop kunnen huren. In plaats van een van hebben we nu eindelijk een 4x4, mogen we eindelijk off road! (of we dat nog niet deden...).
Verder zijn we van plan werk te zoeken. Omdat we vrijdag naar Perth reizen zullen we waarschijnlijk iets proberen te vinden in die omgeving. Ik hoop dat het lukt!
-
05 Februari 2014 - 09:31
Marja:
Hoi Kelly,
Wat is dit leuk, echt zo een goed idee.
Wat maken jullie een hoop mee zeg, en ik zie jullie al helemaal verdwalen, dan weer een beetje paniek, en het volgende moment gieren van de lach. Ook zijn er momenten dat ik denk oei creepy, die durven.
Ik vind het heerlijk om zo ook een beetje deel uit te maken van jullie grote super avontuur,ik hoop dat jullie goed zijn aangekomen in Perth, en heerlijk comfortabel hebben kunnen crossen met jullie 4×4, en dat jullie een leuk jobje vinden voor de broodnodige pocketinhoud.
Nou lieve groetjes van ons, en blijf schrijven!!!! -
05 Februari 2014 - 09:51
Astrid:
Wat een super leuk stuk weer. Op naar Perth. x -
05 Februari 2014 - 10:05
Monique:
O wat leuk om te lezen, meiden! Wat een belevenissen! Ik vind jullie maar stoer hoor met het regelen van al die auto's en bier drinken bij een wildvreemde lonely ranger in huis :) Veel plezier in Perth en ik hoop dat jullie daar leuk werk vinden.
PS. Wij hebben momenteel "Taiwan in huis" in de vorm van een online vriendin van Wouter en we beleven die cultuur nu aan den lijve met veel noodles en Taiwan thee met zoetigheid. Het stel is inmiddels dolverliefd dus waar ik bij jullie bang voor was (aan iemand blijven plakken die duizenden kilometers ver weg woont) is nu Wouter gebeurd ;) -
05 Februari 2014 - 11:01
Kees En Jannie:
Kel ...wat heerlijk om zoveel over jullie belevenissen te lezen... en het verschil in schrijven haha van Els en van jou!! heeeeel erg leuk! blijf goed op elkaar passen he meiden jullie zijn wel waaghalzen!!
Dikke knuffel van ons Kees en Jannie. -
05 Februari 2014 - 11:13
Inge:
Hey lieve Kelly en Els,
Super leuk verhaal Kel , hele goeie reis in jullie 4x4 haha ik zie het helemaal voor me!!
Dit vindt je natuurlijk helemaal toppie!!
Voorzichtig en vooral heel veel plezier!! Dikke kus voor jullie:-)xx -
05 Februari 2014 - 11:33
Amber:
Kell! Ohh wat heerlijk die Aussie verhalen!! Als ik dit zo lees mis ik het toch wel weer héél erg hoor dus geniet er maar extra van :D Enjoy! Ciao bella xx -
06 Februari 2014 - 03:45
Josine Flohil:
Heb gisteren je reisverslag gelezen en hoop dat alles nog goed gaat.
Ben je in de tussentijd al in Perth aangekomen? Of zit je nog steeds op the Nulabar?
Ik ben eigelijk een nicht van je vader (onze vaders waren broers) en ben in 1971
naar Australie vertrokken als een emigrant op een schip vanuit Engeland.
Toendertijd moest je 2 jaren hier blijven en was het mijn plan om daarna weer terug naar
Nederland te gaan.
Maar ik zit hier nog steeds.
Op 13 Januari heb ik mijn verjaardag in St Kilda geviert in Luna Park, koffie gedronken
in Fitzroy Street mijn 1e baan toen ik in Victoria aan kwam (Leo's Spaghetti Bar) in
Mei 1973 en Leo overleed een week later hij was geloof ik wel oud.
Perth is de eerste plaats waar ik woonde en omdat ik alleen als een emigrant aankwam
moest ik naar de YWCA (Young Women Christian Association) in Ord Street, West Perth.
Daar moest je om 8.45 uur in de avond binnen zijn want de voordeur werd gesloten.
Er waren daar ook jongere meisjes maar gek wanneer je 26 jaren oud ben.
In de tussentijd heb een heel fijne tijd en hoop dat er werk is in de West. -
06 Februari 2014 - 23:24
Gerard En Elly:
Hallo Kelly en Els,
Weer een leuk verslag van jullie avonturen Kelly.
Het gaat jullie goed lees ik, kangoeroes voeren, feesten, strand liggen en zwemmen, Van besturen en straks een 4 Weeldrive, toe maar.
Daarbij vermaken jullie een camping eigenaar door zijn biertjes op te drinken omdat er op zijn bushcamping geen gasten zijn, erg nobel van jullie.
Ik lees dat jullie met volle teugen genieten van het vrije leven, houwen zo.
Lieve Kelly en Els geniet er van, het zijn ervaringen die ze jullie nooit meer af kunnen nemen.
Veel plezier verder op jullie ontdekking in Down Under.
Liefs van Gerard en Elly.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
