Van Adelaide naar Perth

Opnieuw bedankt voor alle leuke reacties! Zo blijft het leuk om steeds weer een nieuw verslag te plaatsen :) De vorige keer ben ik geeindigd in Adelaide, waar we op 7 februari zijn vertrokken met onze nieuwe relocation car. Deze 4x4 Landcruiser konden we voor 5 dollar per dag huren omdat deze terug gebracht moest worden naar Perth, mooie deal niet?! Omdat we nog een lange weg te gaan hadden (we hebben 4000 km gereden) en we de komende dagen weinig supermarkten tegen zouden komen hebben we op de eerste dag alvast genoeg water, pasta, noodles en melk ingeslagen. Gelukkig zat er een koelkast in onze auto waardoor we alles goed konden bewaren. De eerste dag zijn we nog rondom Adelaide gebleven en de tweede dag zijn we richting Ceduna gereden. De dagen daarna reden we over de Nullabor. De Nullabor is een lange weg door South Australia waar je niks meer tegen komt dan woestijnachtig landschap en een paar bomen. En, super gezellig, iedereen zwaait naar elkaar omdat het toch wel leuk is na een heel aantal kilometers weer een ander levend wezen tegen te komen. Om de weg toch nog een beetje interressant te houden hebben ze langs de Nullarbor een golfcourse aangelegd. En omdat we in Australie zijn, en golf hier als een belangrijke sport wordt gezien, hebben Els en ik een potje gelf gespeeld (de Brumby's run in Madura) op een van de holes van s' werelds langste golfcourse met een Belg, Amerikaan en Australier.

Iedere avond sliepen we langs de weg op een rest area. Soms alleen, soms met nog andere mensen die de Nullarbor overstaken. We kookten op een uitschuifbare kookplaat van onze auto, best makkelijk.

Nadat we ook over Australia's longest straight road waren gereden (146.6 km rechtdoor), zijn we 's avonds 10 februari aangekomen in Esperance. Een mooie plaats met stranden waarvan het zand zo wit is als sneeuw en waar de zee echt heel helder blauw is. We waren van plan in het Cape le Grand nationaal park te overnachten maar dit was jammer genoeg al vol. We zijn toen naar een strand gereden en op een berg geklommen om een aantal foto's te maken. Toen we beneden kwamen was het al donker. Wanneer we verder zouden rijden was de kans dat we een kangeroe of ander dier zouden aanrijden zo groot, dat we hebben besloten om op het parkeerplaatsje bij het strand te blijven slapen. Wel was het zo dat wanneer we werden betrapt er een boete van 100 dollar op ons stond te wachten. Maar op een gegeven moment voelden we ons toch niet meer zo veilig op deze donkere, verlaten plek met maar een uitgang door een lang bospad, en zijn we toch maar naar de bewoonde wereld gereden. Daar hebben we een nieuwe parkeerplaats langs het strand gevonden om te gaan slapen. Dit leek een goed idee, tot we 's ochtends om 7 uur werden gewekt door een ' knock, knock' op het raam. Ja hoor, een ranger die vroeg wat we hier aan het doen waren en of we het bord niet hadden gezien waarop (ook hier) stond dat de boete 100 dollar bedroeg wanneer je daar zou parkeren. Gelukkig bleek de man een Nederlander te zijn, die ons verhaal over de gebeurtenissen van de avond daarvoor volledig begreep en die ons geen boete gaf. Hij nodigde ons zelfs uit om die avond bij hem in de tuin te parkeren en daar te overnachten.

Ondanks dit aarige aanbod hebben we besloten opnieuw naar Cape le Grand te gaan. We hebben een campingplaats bemachtigd en zijn toen het prak rondgereden. We mochten het eigenlijk niet, maar omdat we eindelijk een fourweel drive hadden wilden we het erste strand dat we tegen kwamen natuurlijk uitprobren. Een Zwitserse man grapte nog dat hij met zijn familie over het strand zou gaan wandelen en dat we dus wisten waar we hem moesten vinden als we hem nodig hadden. Dus: banden op lock, fourweel drive aan, en het strand op. Ongeveer anderhalve kilometer ging dit helemaal goed, we merkten wel dat het zand erg zacht was en dat we in diepe bandensporen reden maar het was leuk! Tot we eigenlijk wel genoeg van het strand hadden gezien en wilden omkeren, dit ging wat minder en midden in onze bocht stonden we vast. Ik heb het nog geprobeerd in de N4 stand, en we kwamen iets verder vooruit, maar daar bleef het ook bij. Helemaal vast en diep ingegraven stonden we net een paar meter van de zee. Ik heb besloten het hele eind terug te rennen naar de standopgang waar de Zwitserse familie net weg wilden gaan maar toen zijn mij zagen rennen toch nog bleven wachten. Ze hebben mij meegenomen naar de camphost die niet blij was maar toch de ranger heeft gebeld. Ik heb met de man de planken onder zijn caravan gehaald en we zijn terug gegaan naar Els, de zee was gelukkig nog op dezelfde afstand. Daar hebben we de auto uitgegraven, hebben we lucht uit de banden laten lopen en is het toch gelukt de auto los te krijgen en terug te rijden.

Op de camping kwamen we de ranger tegen. Hij kon gelukkig om ons verhaal lachten en vertelden dat we net het verkeerde strand hadden gekozen, op de andere drie stranden zou dit nooit gebeuren omdat het zand daar gewoon hard was.
Later die dag hebben we de Franchmans Peak beklommen en hebben we de andere drie stranden bezocht, al hebben we de auto netjes op de parkeerplaats gelaten.

De volgende ochtend kwam er een andere ranger, David, naar ons toe. Hij was gister ook door de porto opgeroepen en vroeg of er rekening mee moest houden dat hij ons vandaag opnieuw moest komen redden. We vertelden dat we bijna zouden vertrekken dus dat dit niet nodig zou zijn. Omdat we ook nog water voor onze auto nodig hadden nodigde hij ons uit onze tank bij hem thuis te komen vullen om meteen kennis te maken met zijn baby kangeroe. Tilly was ongeveer 12 maanden en heel erg lief. We hebben haar vastgehouden en even met haar gespeeld, waarna ze ging slapen in een buidel. David werd opgeroepen voor een andere kangeroe met een gebroken poot op Lucky bay, heeft onze tank gevuld en bood ons nog snel aan dat we wel bij hem konden werken. Zijn bus ombouwen tot rijdend appartement, voor de kangeroe zorgen en groeten uit zijn tuin plukken. Jammer genoeg moesten wij de auto binnen twee dagen naar Perth brengen dus konden wij niet op dit aanbod ingaan.

We zijn die dagen erop via Albany en Denmark naar Walpole gereden. Daar hebben we de Tinkle trees (reusachtige bomen met een gat in de onderkant) bekeken en we zijn verder gereden naar Margaret river, waar we voor de laatste keer in onze auto hebben overnacht. Van Margaret river zijn we op 14 februari naar Perth gereden, waar we de auto hebben ingeleverd (jammer genoeg hebben we wel een nieuwe voorruit moeten kopen omdat er een gigantische ster en een scheur in zaten door een passerende truck) en op bezoek zijn gegaan bij Pam en Jan, vrienden van mijn opa en oma. Het zijn hele aardige mensen en zij hebben voorgesteld dat we tijdens het zoeken naar werk bij hun konden verblijven.

Op dit moment verblijven we dus nog steeds hier bij Pam en Jan. Het is erg gezellig en we doen veel leuke dingen. Zo hebben we krabben gevangen gevangen met Jan, we hebben getennist, Jan en Pam hebben ons de omgeving laten zien, we hebben hun dochter Annelies ontmoet en veel wijntjes en biertjes gedronken in de tuin. verder zijn we natuurlijk naar het stadscentrum geweest, zijn we op zoek gegaan naar werk, zijn we naar het casino gegaan, uit geweest, zijn we naar de gevangenis van Frementle geweest en we hebben we een aantal mooie stranden bezocht.

We hebben ook al een aantal keer de auto mogen lenen. Op 22 februari zijn we bijvoorbeeld naar Sorrento beach gereden omdat daar een elephant seal was aan komen zwemmen. En omdat het vroeger altijd mijn droom is geweest om walrustrainer te worden, was dit mijn kans om een soort van wilde soortgenoot te zien! Het beest was verdwaald en hoort eigenlijk in Antartica maar nu lag hij rustig te zonnen en chillen op het strand!

Uiteindelijk hebben we gister te horen gekregen dat we vanaf zaterdag welkom zijn in Kirup om daar te gaan werken! We gaan appels inpakken in een appelshed. Morgen gaan we voor het eerst heen om alvast te kijken, zondag komen we terug naar Perth voor het Future Music Festival, maandag hoeven wij niet te werken vanwegen een nationale feestdag en vanaf dinsdag gaan we een paar weken hard aan de slag om weer wat geld te verdienen voor de komende tijd!